Okay, here it is…
Ik zit nu al een tijdje in de wondere wereld van de Hip hop, heb enigszins ervaring met het mc'en deejayen, graffen, b-boyen, beatboxin en beatmakin. Eigenlijk alle elementen heb ik van gesnoept, met name het deejayen, beats maken en mc'en.
Ik heb de eind 80's en complete 90's meegemaakt, genoot ontzettend van mijn afgeragde tapes, records, dat's, minidiscs, diskettes, samples & what not.
Wat mijn interesse trok, waren met name de beats en de deep lyrics (je voelt hem al aankomen he! je ruikt het al!).
Mijn eerste tape van Public enemy was most inspiring en als zoon van een artiest die samen een collab aanging met Ice T, was het eigenlijk klare taal. Ik vond dit zo ontzettend nice & puur en dacht this is what i’m gonna do.
Ik heb de blessing gehad dat mijn broer een commdore amiga 500 had en ik deze over mocht nemen (voor de leken: een soort family computer met muziek programmas en een sampler die maar liefst 4 seconden kon samplen) .
Daar begon het: beats.
Ik maakte beat na beat en ook kwam de Nederlandse hip hop in het vizier: Osdorp, Extince, Brainpower, even though they been around for a while, toen ik het tegenkwam vond ik dit tof. Zij waren mijn inspiratie om Nederlands te gaan schrijven. Samen met een jeugdvriend startten we de formatie ”Make Senz” en tig tracks waren een feit.
Het leuke aan de Nederlandse hip hop was dat het zowel jokes als intellect had. Slap-gelul tracks tot diepere issues werden aangekaart en soms dacht je: waar de fak hebben deze gozers het over? Dan ging je op onderzoek uit, gewapend met woordenboek en bibliotheekpas.
Kortom: mensen hadden wat te melden en er was love in die scene, props werden gepassed en de term “keep it real” had toen nog betekenis.
Mensen accepteerden het als iemand zei dat hij/zij wack was en personen gingen hun herrie niet opdringen.
Ook ging het over skills, op tapes stonden freestyles, mensen deden aan chypers, b-boy battles, enz. We zaten voor de radio voor de nieuwste blends en als er dan zakgeld was, up to the record store.
Okay, nu zijn we aanbeland in 2011…
Nu ben ik eigenlijk sinds Opgezwolle uit elkaar is, Brainpower weinig released, Extince van de map is, en vele anderen die ik kon waarderen iets doen wat ik jammer vind, weinig tot niet bezig met Nederlandse hip hop.
Zo af en toe zie ik een release van Fakkelteit en kan deze muziek nog met een opgelucht hart luisteren omdat er iets verteld word en omdat het bompt als een malle.
Jammer dat het daarmee eigenlijk een beetje ophoudt.
Ik ken een paar jongens die weten hoe ze met woorden moeten goochelen en dit heel nice doen, maar ze krijgen helaas geen poot tussen de deur (damn doors).
Basically it’s like this: roep heel hard de termen “swag” “bitches” “money” en je krijgt props.
Ik versta 9 outta 10 times geen ene moer van een verse en als ik het versta… gaat het meestal over bricks die niet geflipped worden (want dan zat je met je mars in de Bahamas), glocks die niet gepopt worden (want dan zat je in de penitentiary) en over slaapkamerpraktijken (heel leuk dat je je slurfje in vrouwen duwt, maar niet iets wat de massa hoeft te weten vrees ik).
Nu wil ik niet beweren dat het er in de tijd dat ik opgroeide niet was, want je had loads aan gare hip hop (denk aan 2 live crew, vanilla ijs, emcee hamer, en weet ik wat voor onzin), maar er was ook plaats voor tunes die een message hadden of voor iets stonden of revolutionary waren.
Er waren ook jongens die zowel party muziek maakten als tracks met een message, denk aan 2pac (r.i.p) B.i.g (r.i.p) enz enz.
Het grappige is dat deze muziek nog steeds gespinned word, de jeugd het tof vind, hun nog als legends beschouwen en dat deze muziek over 10/20/30 jaar nog gedraaid zullen worden.
Eerlijke klassiekers, geen knock offs, terwijl mensen roepen vaak dat ze classics maken, maar over 1 jaar kan niemand ze herinneren, damn shame.
Ikzelf doe hier vrij weinig en focus vooral op Amerika aangezien ik daar props krijg van jongens die verantwoordelijk zijn voor deze game en schrijf dit stuk niet uit “haat”, eerder uit verdriet naar de game toe, die mij dierbaar is en zal blijven.
Wat ik jammer vind is, dat de jeugd geen lering kan trekken uit de hedendaagse hip hop en geen woordenboek nodig heeft, eerder het iq van een bloembak om te meten met dit niveau, ik zie geen uitdaging, iedere dwaas met een mic en magic music maker noemt zichzelf rapper en producer, zonodig is hij CEO manager etc etc praktisch de beste van de wereld, waar ze de tijd vandaan halen? geen idee.
Waar zijn de lyrics over de dingen die ons zouden moeten bezighouden? Mensen zeuren over de politiek, over allerlei issues in de wereld, all types of struggles, dan gebruik het, dit is de essentie van hip hop, wees scherp en breng rauwe poezie.
Je bent als mc/rapper een belangrijke spil in de samenleving/muziekwereld, want er luisteren mensen (met name kids, ooit ook mijn kids en dan moet ik uitleggen dat ze a: liegen in hun Lines, of b: dat ze naar de klote zijn en anderen mee willen draggen).
Er zijn natuurlijk ook jongens/meiden die spitten over jokes, of gewoon luchtige onderwerpen, zolang zij hier lol in hebben, is er niks aan de hand, want aan het einde van de dag gaat het er natuurlijk wel om of je lol hebt in het muziek maken!.
Nogmaals, i ain’t hatin, i’m speakin from the heart en als mensen dat “laag” vinden of “haterij” noemen en hierop reageren met scheldpartijen o.i.d, do you, dan sta je zelf ook te boek als “laag” en “hater”en ben je misschien gewoon bang dat mensen die wel skills hebben meer naar de voorgrond zullen komen.
I’m just sayin…
Tot slot: ik wil hier niks mee bereiken (don't get it twisted), maar aangezien internet een tool is om mensen op ideeën te brengen draag ik, in ieder geval op dat front ,mijn steentje bij.
Like Common said: “IF I DON’T LIKE IT I DON’T LIKE IT, THAT DON’T MEAN THAT I’M HATING”
Yours truly,
,
Walingh Matiz Akkerman (Sensei Walingh)
http://www.myspace.com/sensei-walingh
http://www.youtube.com/user/makesenz
twitter: @senseiwalingh
facebook: sensei.walingh
